woensdag 13 januari 2010

Organisch kerkzijn, bestuivende krekels en nutteloze superkrachten


Een amateurmusicalversie van een van mijn favoriete films: Jurassic Park (wat wil je? Dinosaurussen!). In de achtertuin. Met orkest. Briljant!

In Christianity Today vraagt hoofdredacteur Mark Galli zich af wat de toekomst zal zijn van de 'organische kerk'. Uiteindelijk zal de beweging namelijk uitlopen op teleurstelling, zoals alle kerkvernieuwingsbewegingen uit het verleden. (Ik realiseer me dat maar al te goed. Het kerkgenootschap waar ik in opgroeide was begonnen als organische, platte beweging, maar verhardde in 150 jaar tot een behoorlijk strakke, dogmatische gemeente.) Mark Galli zegt: "The fact that everything we undertake will fail to produce the results we hope for is not a reason to do nothing. Far from it." We moeten niet worden gedreven door ons verlangen naar resultaat, maar door liefde. We hoeven niet de wereld te veranderen, maar alleen eenvoudig te gehoorzamen. Neil Cole, van wie ik eerder zijn boek Organic Church besprak, reageert op de website. Volgens hem hoeven we niet bezig te zijn met de toekomst, maar speelt het leven met God zich af in dit moment. Deze manier van denken komt overeen met mijn eigen gedachtenspinsels. Ik ben blij dat meer mensen deze weg van genade en vrijheid waarnemen en bewandelen.

In de 'verloren stad', een zeldzame hete diepzeebron, hebben zeldzame bacteriën de hoofdrol in het ecosysteem overgenomen. Het gaat om soorten die een rol spelen bij de beginfase van gebruikelijke bronnen, maar die in dit geval gunstige omstandigheden vinden om de belangrijkste te worden.

Orchideeen op het eiland Reunion hebben zich aangepast aan een wel heel bijzondere bestuiver: een krekel. Verwante soorten worden bestoven door motten, maar op het betreffende eiland komen deze niet voor. Krekels en sprinkhanen eten meestal planten en tot nu toe was er nooit een soort ontdekt die planten bestoof. Deze nieuwe soort eet nectar. Andere orchideeen op Reunion worden bestoven door vogels.

Neanderthalers waren geen domme 'oermensen', maar waren net zo intelligent als wij. Net als moderne mensen gebruikten ze schelpen en kleurstoffen om zichzelf te versieren.

Een onthullende vergelijking van Avatar met een bepaalde Disneyfilm. Toeval? Nu we het over Avatar hebben: het schijnt dat sommigen depressief de bioscoop uitkomen, omdat onze wereld niet lijkt op Pandora. Nou is het leven in een wilde jungle ook niet een pretje, maar het laat wel zien hoe onze verlangens door de film worden aangesproken! Verlangens die uiteindelijk tot vervulling zullen komen in het koninkrijk van God.

Waarom is bijna elke superkracht of mutatie in de stripverhalen iets dat iemand tot een held maakt? Voor hetzelfde geld ontwikkel je een van de gaven in deze blog. Grappig!

Een cartoon van The Naked Pastor. Cynisch, maar hij heeft een goed punt ...