maandag 23 augustus 2010

Flevo 2010 - foto's en mooie momenten

Ik was afgelopen weekeinde op het Flevo-festival. Gehouden vlak bij Apeldoorn, wat nog al eens voor verwarring zorgt, want waarom heet het dan het Flevo-festival? Het was een goed weekeinde. En wat ik hoopte, gebeurde: ik leerde weer iets meer over Gods liefde voor mij. Maar daarover schrijf ik later wel wat uitgebreider. Nu de andere hoogtepunten van het festival. Op de foto de Britse band The Gentlemen (een van de weinige groepen van deze editie die ik kende, omdat ik ze op Flevo 2007 ook had gehoord). Erg leuke, frisse britpoprock, energieke show vroeg op de zaterdagavond. NewWorldSon was trouwens ook weer erg goed, net als vorig jaar. Verder vond ik het hoofdpodium weinig inspirerend, al waren The Afters wel leuk, met een mooi verhaal hoe hun bassist via MySpace de serveerster terugvond op wie hij verliefd was geworden, en hoe ze later trouwden. Ja, ik ben een romanticus (zie ook mijn foto van een romantische zonsondergang. Op een regenbuitje op de zaterdag na, bleef het het hele weekeinde droog. Vooral vrijdag was mooi).


Dat het hoofdpodiumprogramma me wat tegenviel, betekent niet dat ik niet genoten heb. Een paar momenten die me bij zijn gebleven:
- De aanstekelijke Peruaanse rockmuziek (met fluiten) van Trinity en de mensen die er vol overgave op stonden te dansen.
- De nieuwe manieren waarop strijkstokken gebruikt werden in de rustieke koffiebar-tent De Belofte: op een gitaar en later op een xylofoon. (Door een band die verder onder andere een harp, een viool, een accordeon en een mini-piano bespeelde.)
- De leidster van de workshop 'Liedteksten schrijven', die opeens zei: 'Hee, ik ken jou, jij reist elke dag met dezelfde trein van Rotterdam naar Houten!' (Komt door de hoed waarschijnlijk). Ze bleek bovendien te werken bij een organisatie waar mijn werkgever mee samenwerkt. Hoe klein kan de wereld zijn!
- Een prachtig verhaal dat Otto de Bruijne vertelde in zijn theatervoorstelling, en de manier waarop hij hoofd en hart bij elkaar bracht.
- Bruce Kuhn die dezelfde avond het verhaal van de Samaritaanse vrouw indringend verbeelde, en de volgende avond het Marcusevangelie vertelde (met wat stukjes Johannes erbij) op zo'n manier dat het voelde alsof je erbij was. Zijn interpretatie van de overspelige vrouw die dreigde gestenigd te worden was bijzonder aangrijpend, net als de verloochening van Petrus, en de confrontaties met de Farizeeen en de schriftgeleerden. Eigenlijk was alles mooi!
- De lezing over 'De christelijke huiver rond seksualiteit' van Ruard Ganzevoort, die me aan het denken zette, en waar ik binnenkort een keer over ga bloggen.

En dan nog:
- In het donker over het strand lopen met een ijsje, en gewoon tussen de mensen zijn.
- Met een kennis uit de Morgenstond aan de praat raken na een lezing, en veel raakvlakken ontdekken (en dat later nog een keer herhalen, zodat we maar hebben besloten een keer koffie te drinken).
- 's ochtends Starbucks koffie (uit de cafetiere) en gebakken ei op brood, en goede gesprekken met mijn vriend Menno.
- 's avonds buiten de tent zitten en omhoog kijken naar de sterren. Goed om daar ook af en toe van te genieten.
- Barbecuen met andere vrienden, die voor een dag naar Flevo waren gekomen, en samen op zondag naar de outburst (de kerkdienst van Flevo).
- Het aanvullen van mijn muziekcollectie (met onder andere Over The Rhine, Sara Groves, Neil Morse, en Derek Webb), en een boekje ontdekken over het lusiteren naar de stem van God.
- En een kennis van Ichthus Leiden ontmoeten die ik al heel wat jaren niet gezien of gesproken had.


Voor mij staat het al vast: ik ga volgend jaar weer!