woensdag 3 november 2010

grotere libelles, film over Lewis, Kuifje, God spreekt door film en Jezus' zwerftochten

Libelles worden inderdaad groter als ze worden opgekweekt in een zuurstofrijke omgeving (zoals die er was in oudere tijden, toen er ook libelles waren met een vleugelspanwijdte van 70 centimeter). Kakkerlakken daarentegen groeien juist langzamer bij een hoger zuurstofpercentage (de grootste kakkerlakken die ooit hebben bestaan zijn die van tegenwoordig).

Vaste volgers van deze blog weten dat ik nogal enthousiast ben over de mogelijkheid van leven op andere planeten, liefst die in ons eigen zonnestelsel. Nu is op Mars een plek ontdekt waar mogelijk in het verleden leven heeft kunnen voorkomen, namelijk de resten van een hete bron of geiser (zoals die in Yellowstone of op Ijsland). Dit zou in een tijd dat Mars al opdroogde en kouder werd een plek van vocht en warmte kunnen zijn geweest, waar het leven een tijd lang stand kon houden.

Er komt een film over het leven van C.S. Lewis, gebaseerd op zijn autobiografie Surprised by Joy.

En een film over Sneeuwwitje, geregisseerd door de maker van horrorfilm The Cell en visueel spektakel The Fall.

De eerste foto's uit de Kuifjefilm van Steven Spielberg. Hmm ... ik ben benieuwd naar bewegende beelden, ik vind deze plaatjes nog niet echt overtuigend.

Interessante gedachten over het kijken naar film als christen: "God often speaks to me through films. Even flawed films. Sometimes I suppose I do go away with an action step toward self-improvement, but that’s not mostly what I’m looking for. A film may cause me to question my preconceptions. It may stir my compassion. It may impart wisdom, show me how the world looks from somebody else’s angle, confront me with the consequences of choices or actions. It may simply expose me to beauty, to wonder, to awe, to terror, to extremes of human experience that might subtly transform me, potentially enrich or deepen me, the way those experiences themselves might if they happened to me. That might knock me off my ontological treadmill for even an hour or two. A story might force me to face realities I would rather ignore, it might subject me to horrors I haven’t been unlucky enough to live, it might or might not provide wisdom to deal with those darknesses. But if it doesn’t, perhaps God, or my neighbour, or some other lectio might. The work of art doesn’t have to do all the work."

Wat de Naked Pastor hoort in gesprekken met anderen nu hij niet meer naar de kerk gaat. Soms wel herkenbaar.

Op Experimental Theology gaat de serie over het koninkrijk van God zoals Jezus dat predikte verder. Zo blijkt ook het feit dat Jezus van plek naar plek trok, zonder zich ergens te vestigen, een belangrijk aspect ervan te illustreren: "Jesus rejects the patronage system by keeping on the move. Jesus doesn't settle down to build up a client base, hording local influence and power ... The wandering of Jesus was a part of his message. By wandering Jesus doesn't create a power base. The Kingdom of God isn't a hierarchy of influence with clients at the bottom, power brokers in the middle, and the patron at the top." Maar Jezus en zijn volgelingen waren tegelijk diep afhankelijk van anderen: "Where the Cynics were radically independent, Jesus' followers were radically dependent. Jesus' followers were to be sustained by receiving the hospitality of others. They were to remain with a house "eating and drinking whatever they give you." In short, the Jesus-movement, in contrast to the Greek Cynical and Stoical movements, was to be radically communal."