Kunst
blokkentorens, geel en rood.
De chaos op het tapijt
getransformeerd. Patronen
waar eerst het toeval heerste.
Ik moet met kleurpotloden
bladen vullen als antwoord
op hun ongestelde vraag
om leven. Ik moet de tuin
bewerken. Haar omvormen
tot het elfenland, mythisch domein.
Verbeelding maakt een speeltoestel
tot een kasteel. Ik zie schoonheid
verlegen wachten achter
de façade. Niet gezien
tot ikzelf haar openbaar,
anders verloren. Dit is
voor altijd mijn lot, mijn vloek:
te weten dat wat ik niet schep
nooit zal bestaan en dat ik
niet heel zal zijn tot alles is.
