zaterdag 19 september 2015

Gedicht: Herfstochtend

Herfstochtend

De ramen lijken ziek, vol bulten
glanzend in een spikkelpatroon.
Daarachter de grauwe lucht, wolken
steeds voorbij schuivend, donker, bleek
en zelfs wat groen als het gezicht
van iemand die moet overgeven.
De bomen dragen blad, maar ik zie
al pestilente plekken. Flats laten
de schouders zakken, sporen lopen
over hun gezicht. Geen vogels
zingen nog, slechts de kraaien zwart
als alle regenjassen. Ik denk dat
ik vandaag maar beter thuis kan blijven.